Ik had het er laatst nog met Superneef over. Hoe vreemd mensen soms kunnen reageren op een doodnormale, onschuldige opmerking. Meestal loopt een gesprek met een willekeurige voorbijganger volgens de vaste normen. De ongeschreven regels van fatsoen en wederzijds begrip.
Jaren geleden reden we mee met, laten we hem Broer A. noemen. De man vertelde dat zijn zoontje een passie voor fotografie had ontwikkeld. Ik vind het altijd fijn als kinderen hun eigen richting ontdekken. Toevallig had ik net een nieuw digitaal cameraatje. Het oude, een eenvoudig apparaatje, lag te verstoffen in een kast.
Dus ik zei: 'Als we op de terugweg bij mijn huis stoppen, haal ik even dat oude cameraatje. Dat mag je zoon wel hebben.'
Reactie: 'Wat denk je nou wel. Dat wij geen geld hebben om spullen voor onze eigen kinderen te kopen. Nee, dank je wel?' Meneer was zwaar beledigd.
Huh?
Het is net of je een potje tafeltennis speelt en je tegenstander slaat niet tegen het balletje, maar geeft je een pets voor je kop met zijn batje. Die heeft de spelregels niet begrepen. Of is agressief, paranoïde aangelegd.
Mijn diagnose is dat voor die man geld compensatie is voor zijn gebrek aan zelfvertrouwen. Hij heeft een groot wantrouwen naar anderen toe en mist zelfinzicht. Want het ligt altijd aan de ander.
Je kunt dat soort met dezelfde onbeschoftheid tegemoet treden of mijden als de pest. Want ze verpesten gegarandeerd je dag.
 |
| Ik heb thuis nog een oude camera liggen |
Jaren geleden reden we mee met, laten we hem Broer A. noemen. De man vertelde dat zijn zoontje een passie voor fotografie had ontwikkeld. Ik vind het altijd fijn als kinderen hun eigen richting ontdekken. Toevallig had ik net een nieuw digitaal cameraatje. Het oude, een eenvoudig apparaatje, lag te verstoffen in een kast.
Dus ik zei: 'Als we op de terugweg bij mijn huis stoppen, haal ik even dat oude cameraatje. Dat mag je zoon wel hebben.'
Reactie: 'Wat denk je nou wel. Dat wij geen geld hebben om spullen voor onze eigen kinderen te kopen. Nee, dank je wel?' Meneer was zwaar beledigd.
Huh?
Het is net of je een potje tafeltennis speelt en je tegenstander slaat niet tegen het balletje, maar geeft je een pets voor je kop met zijn batje. Die heeft de spelregels niet begrepen. Of is agressief, paranoïde aangelegd.
Mijn diagnose is dat voor die man geld compensatie is voor zijn gebrek aan zelfvertrouwen. Hij heeft een groot wantrouwen naar anderen toe en mist zelfinzicht. Want het ligt altijd aan de ander.
Je kunt dat soort met dezelfde onbeschoftheid tegemoet treden of mijden als de pest. Want ze verpesten gegarandeerd je dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten