maandag 20 november 2017

Kip-zonder-kopgedrag

Hondenuitlaatveldje


Paniek. Ik liep vorige week het terras op en schoof de schuifdeur dicht. Had ik mezelf buiten gesloten. Er was voor gewaarschuwd. Blanche zat binnen. Allebei in paniek. Het was 6.30. Ik probeerde alle inbrekerstrucen. Niets werkte. En ik moest ook nog nodig een grote boodschap doen. Hoe lang zou dit gaan duren? Uiteindelijk ben ik maar om hulp gaan roepen.  'Hello, can anybody help me!'  Dat klinkt heel vreemd in de vroege morgen. De meeste woningen staan leeg. Het vakantie seizoen is voorbij.

Na een kwartier werden de Engelse benedenburen wakker. Zij belden de beheerder die in Engeland zat. Die raadde aan om blijven te proberen de schuifdeur open te krijgen. Daar was ik al een half uur mee bezig geweest. OK, ik probeer het nog een keer. En toen lukte het! Mijn God, wat een opluchting. Blanche sprong in mijn armen. Wat een manier om de dag te beginnen.

Een ficus benjamina


Het zijn trouwens hele aardige mensen, die Britten. Jonger dan ik, vlot. Niet van die uni-sexkleding types die Nordic walken. Ze hebben ook een hondje, Boris. Een kruising tussen een mopshond en een chihuahua. Dat schept een band.

Een Portugese heg

Geen opmerkingen:

Een reactie posten