maandag 1 december 2014

Poesie mauw


Blanche en ik zijn vandaag naar Portimao afgereisd met de bus. Dat is zo'n 22 kilometer hier vandaan en heeft, volgens betrouwbare bronnen, een winkelcentrum waar je alle bekende ketens kunt vinden. Ik moest van deze chauffeur ook voor Blanche betalen. Na een half uurtje rijden door een prachtig landschap met grazende koeien kwamen we in een heuse stad aan. Het eerst wat we zagen was het walhalla van de schoenwinkels, de grootste van West- Europa. Net toen ik een paar blokhakken met pantermotief wilde afrekenen, werd mij vriendelijk verzocht de winkel te verlaten. Honden niet toegestaan. In de rest van de mall, die uit drie verdiepingen bestond, werd mij duidelijk gemaakt dat Blanche wel gedragen mocht worden. Zij mocht evhter de H& M en de Primark niet betreden. We stierven van de dorst dus ik gooide 1 euro 50 in een automaat voor een flesje water. Er gebeurde niets behalve dat mijn geld verdween. Ik besloot maar terug te reizen naar Lagos. Spreek uit: Lagosj. De bus gaat om het uur. Ik praat tegenwoordig Frans tegen de lokale bevolking. Dat komt nog het dichts bij het Portugees. L'autobus ici, quelle heure? Of zoiets. Na een kwartie verscheen de bus gelukkig. De halte was in de volle, felle zon. ' No way', zei de chauffeur toen hij Blanche zag. Het was diezelfde eikel van het strand. ' In a box, you must put her in a box.' Think outside of the box, lul. We doodden het uur tussen oude mannetjes in de lokale kroeg. De volgende chauffeur vond Blanche geen enkel probleem, ik hoefde zelfs niet voor haar te betalen. In Lagos had ik behoefte aan een glas wijn. Ik kreeg ongeveer een halve liter voor 2 euro 50 en zwalkte naar huis. Met Blanche in de tas want die vond het wel genoeg.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten