Spullen

Theo Maassen Einde oefening

Theo Maassen sprak in zijn Oudejaarsconference over de visie van Rutte. '2013 was het jaar dat de Nederlander te weinig spullen kocht.' 'Visie', zei Rutte verder, 'is een olifant in de kamer die het uitzicht belemmert.'

Als ik op het internet etalages kijk en bijvoorbeeld een paar schoenen aanklik, krijg ik de melding: mensen die dit kochten, kozen er ook deze tas bij. Of: wees de eerste van je vrienden die dit leuk vindt. Stel je voor dat je zo in een winkel benaderd wordt. Hijgerige winkelbediendes die om je heen cirkelen en zeggen: mensen die u voor gingen, kochten ook deze broek en dit bloesje. Wat denken ze nu? Dat ik alles aanschaf omdat anderen dat ook hebben gedaan? Of omdat ik perse de eerste wil zijn?

Ik ben daar gelukkig niet gevoelig voor. Integendeel. Dat komt waarschijnlijk omdat wij vroeger niet veel bezaten en dus blij waren met alles dat we wel hadden. Hoe primitief het ook was. In de zomervakantie kregen wij altijd een nieuw kladblok. Heerlijk, zo'n vers bloknootje.
Mijn zus werkte in de jaren 60 bij Philips en nam een draagbare! bandrecorder mee. Ik herinner me dat programmamaker en jazzliefhebber Michiel de Ruyter verslag deed van de aankomst van Marvin Gaye in Nederland. Het zal 1966 zijn geweest. Hij werd verwelkomd alsof hij Sinterklaas was. En ik zat voor de radio met een microfoon het vast te leggen op de band.

Het eerste dat ik deed als ik wakker was, was een muziekje draaien op het apparaat. Slechte geluidskwaliteit, vaak schreeuwde de dj door het nummer, dat gaf niets. Op mijn transistorradio luisterde ik naar radio Caroline en radio London. Dat waren een soort radio Oranje voor de wanhopige jeugd. Alsof in de muziek een verborgen boodschap zat: Geloof me, het leven wordt beter, nog even doorbijten.

Veertig jaar later interviewde ik een dj van radio Caroline. Ik hoopte op een opwindend gesprek. Helaas trof ik net de saaiste medewerker van het schip die vooral van 'Middle of the road' muziek hield. Swingle Singers enzo.