Rob's feestje

Twee kaarsjes: 50

Het is niet alleen dat ons kleine broertje vijftig is geworden maar wat worden die meiden groot! Joh. En benjamin Samuel is ook allang geen baby meer. Hij liet me een nieuwe voetbaltruc zien in de gerenoveerde tuin.

Sam's nieuwe voetbalmove

Op zo'n gedenkwaardige dag in het voormalige huis van onze ouders denk je onwillekeurig terug aan vroeger. Ik zie mijn vader de krant lezen op de bank. Mijn moeder zit op haar rode stoel. En het leven dendert met een sneltreinvaart verder. Het huis is gevuld met geluiden van een druk gezin. 'Wist jij dat opa en oma hier vroeger woonden?', vroeg ik aan Sam. Huh, opa Han? Nee, de papa en mama van jouw papa. Dat concept was niet te bevatten. Karel van het Reve zei: 'Het ergste is als na je dood niemand meer aan je denkt.'

De nieuwe aanwinst Roadie heeft de neiging weg te lopen. Hij gaat gecamoufleerd in de struiken bij de tuindeur staan en wacht op het moment dat iemand vergeet de deur te sluiten. Het zal wel te maken hebben met zijn verleden als zwerfhond. De arme schat.

Roadie: ik ben er niet

Het was jammer dat Elzje en Siebe er niet waren, maar verder was het natuurlijk gezellig. De roze prikwijn dronk als limonade, de kurken vlogen ons regelmatig om de oren. Gelukkig zijn er geen gewonden gevallen. Rob zag er goed afgetraind, fit en vrolijk uit en was zo te zien blij met zijn cadeaus. Doris had een prachtig foto-album samengesteld met de hoogtepunten uit Rob's leven.

Gastheer Rob schenkt, sportief als altijd, wijn

Ik weet niet waar hij de tijd en energie vandaan haalt maar Rob's zelfbereide hapjes waren overheerlijk. We zijn zo verwend dat wij niet anders verwachten.
Bedankt voor het feestje, Rob, Isabelle, Anne, Blanca, Giu en Samuel.Roadie bedankt voor het stofzuigen.

Oeps. Ik hoop dat niemand gemerkt heeft dat ik een windje heb gelaten.