2 januari 2013 Het eerste dat HS ziet als hij een kamer binnenkomt, maar ook als er een vertrek op tv getoond wordt, is de kunst aan de muur. Ik kijk altijd naar mensen en maak notities van eigenaardige kapsels en kleding. Hans ziet de schilderijen die aan de muur hangen. We sleepten onze koffers de nieuwe hotelkamer in en het eerst dat Hans deed was twee schreeuwlelijke kunstwerken van de muur halen en omdraaien. Hij loopt dan bijna rood aan van boosheid. Ik bekeek het schilderij boven de bank. Vier en een halve zonnebloem op een verticaal, langwerpig doek dat totaal ongeïnspireerd geschilderd was. Misschien door een oude dame hier in het dorp. Geen diepte, geen perspectief, geen enkele nuance in kleur. Je vraagt je af hoe de schilder te werk is gegaan. Eerst de achtergrond, lichtgroen. Toen 4 1/2 zonnebloem, gele blaadjes, gele blaadjes en nog meer gele blaadjes en als finishing touch 4 bruine rondjes bij wijze van hart of zaaddoos, of hoe noem je dat. Hans zei dat hij één keer eerder zo'n lelijk product had gezien. Namelijk in een winkeltje in onze vorige woonstraat. Daar had een vrouwtje haar eigen galerie geopend die ze Coby's kunst had genoemd. Met in de etalage haar zelf gefabriceerde kunstwerken. Vervaardigd zonder elk gevoel voor kleur of vorm. 'Ze had het beter Coby''s laatste kunstje kunnen noemen'. zei ik gevat. Of zou Coby naar Albufeira verhuisd zijn?
3 januari 2013 Er logeert hier een Haagse voetbalclub. Veel Haagser dan de trainer( bierbuik, tatoeages, bos grijs haar en ringetje in oor) krijg je ze niet. Ga met verborgen camera foto maken
De schoonmaakdames kwamen vanmorgen langs en HS greep zijn kans om, wat hij noemde, een statement te maken. Om voor eens en altijd de untartente kunst (HS woorden) uit hotels te verbannen. Demonstratief haalde hij de zonnebloemen van de muur en zette het omgedraaid op de grond. Achterop het doek hadden vorige gasten obscene opmerkingen gekalkt. 'Te lelijk om naar te kijken', zei HS tegen het jonge meisje. Ze schoot in de lach.
Oordeelt u zelf.
4 januari 2013 Ik heb sjans met die Haagse voetbaltrainer. Het strand stelt helaas weinig voor. Het is een hele toer om er te komen en dan heb je 150 meter zand tussen vijandige rotsen. Ik kroop door een gat van een rots in de hoop een andere wereld te vinden maar kwam terecht op sponsachtige stenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten