maandag 26 december 2011

Ben ik te min?

Hans´ kerstmaaltijd, een bordje patat op een terrasje in de zon
Ik heb de kerst met familie wel gemist. De kinderen worden zo groot dat ze dadelijk niet meer mee willen. Ach, alles gaat voorbij. Ik las net een doldwaze en ook dieptreurige roman van W.F. Hermans. Uit talloos veel miljoenen heet het. Het speelt zich in het bekende Groningse milieu waarin de hoofdpersoon maar geen professor wordt. Zijn vrouw komt uit een eenvoudig milieu. Haar ouders hadden een wolwinkeltje dat ´Het Wolwinkeltje´ heette. De vrouw drinkt stiekem sherry uit de azijnfles. Op sommige momenten lijkt het wel een klucht vol hilarische ontwikkelingen. Het verhaal eindigt in het ziekenhuis waar de vrouw geopereerd wordt aan een kwaadaardige tumor in haar baarmoeder. (de hele boel moet eruit, zegt de gynaecoloog). Als haar man op bezoek komt zegt hij iets grappigs, voor het eerst in het boek. ´Maak me niet aan het lachen, dat doet pijn´, is de laatste zin.
Op vakantie leest men nog eens wat want het televisieaanbod is voor emigranten. Laagdrempelig vertier. Gisteren zat ik nota bene naar Wie van de Drie te kijken. Met Arjan Ederveen en Martine Bijl. En André van Duijn en Ron Brandtsteder. Ook op de boulevard en in de volgestouwde kleine supermarktjes spreekt iedereen Hollands. ´Bert, ze hebben doperwtjes.´Bert:´We gaan toch niet gek doen, hé.´

De Algarve klinkt zo mooi maar we willen hier allebei nooit meer naar toe. Ik wandel elke dag langs het strand. Ik mis een gezellige hond die me vergezelt. Ik had wel mooi de tijd om mijn haar bij te kleuren. De apotheker verkocht henna dus heb ik dat geprobeerd. Ik lijk nu  op de protestzanger Armand. Hans vergeleek me met die politica die van heel Amsterdam een racebaan wilde maken: Gonnie van Olderaller of zoiets. Het licht hier is meedogenloos, ik lijk in de spiegel 70 jaar qua huid. Elke groef en rimpel is te zien.
Daarom heb ik maar een foto van Hans en mij gemaakt met een speciale ´mooie huid´ instelling.


Ik denk dat ik deze week de bus naar Lissabon neem. Even bijkomen in een stad.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten