dinsdag 9 januari 2018

A Dutch Door

Na een retraite van twee maanden in Portugal, was ik weer terug in het bruisende centrum van Amsterdam. Na mijn bezoek aan Hans had ik met mijn oude makker Henk afgesproken. Hij woont tegenwoordig in de Jordaan in een oud Hollands huisje met, wat de Amerikanen noemen, a Dutch door. Zo'n deur doormidden gesneden. Je kunt dan gezellig de bovenkant open doen en over de onderkant hangen en het leven in het straatje observeren. Toeristen, moderne jongeren, witte boord criminelen, drugsdealers, junken en nesten met criminelen.



Het criminele aspect ondervond Henk aan den lijve toen op een avond iemand op zijn deurtje kloppen. Henk: 'Wie daar?'. Er stond een ventje voor de deur in spijkerbroek en een hoodie, je weet wel. Hij toonde een politiepenning. ' Meneer, kunt u het hek open doen'. Dat bevindt zich naasr de woning en leidt naar andere huizen. De man had een laddertje bij zich en klom op een dak. Henk bleef nieuwsgierig kijken. 'Lukt het?' De undercover agent: 'Meneer, houd uw bek en ga naar binnen.'
Even later kwam er een heel arrestatieteam die drie boeven in de boeien sloeg.

Ik zei tegen Henk: 'Kom toch gezellig in IJburg wonen.' ' Nee', zei Henk, die schrijver is, ' ik moet voeling met de maatschappij houden.' Ik: 'ik dacht vroeger ook dat ik niet zonder de binnenstad kon. Maar dat lijkt maar zo.'
Henk noemt als echte Amsterdammer de stad al decennia lang: open inrichting Amsterdam.

Toen ik van het tehuis naar de Jordaan liep was het spitsuur en donker. Ik liep met zo'n domme hamster AH-zak met boodschappen want ik had niets in huis. Kruispunt Rozengracht/ Marnixstraat oversteken was volkomen onoverzichtelijk. Het feit dat het voetgangerslicht op groen staat, betekent absoluut niet dat je veilig kunt oversteken. Fietsers maken gebruik van het zebrapad. Er rijden bussen, trams, auto's, kutbakfietsen die allemaal een uitzondering op de regel zijn. Dan heb je nog de dode hoek. Ik ben niet gelovig maar dacht: 'God, zegen de greep'. Ik stak over en het licht was alweer rood voordat ik de overkant bereikte. Ik werd bijna aangereden en wilde flink gaan schelden en vloeken. Maar ik had een muts op en met die hamstertas begon ik aardig te lijken op een verwarde vrouw.

Bij Henk bijgekomen met wijn en erwtensoep. Honderduit gepraat na twee maanden verstoken te zijn geweest van conversatie. Alsof ik uit ballingschap terug ben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten