dinsdag 7 november 2017

Conceiçāo

Blanche heeft elke vierkante centimeter van Conceiçāo besnuffeld. Het is een gehucht en er is geen bal te doen. Ik ben verslaafd aan verse schriftjes kopen. Thuis heb ik er honderden maar vergeten mee te nemen. In de supermarkt alhier zijn ze niet te krijgen. Blanche en ik vonden een straatje waar enige activiteit te bespeuren was. We vonden een postkantoortje. Het had slechts twee armoedige loketjes. Verderop zag ik een winkel die er zowaar uitzag als een kantoorboekhandel. Helaas, het was een doe-het-zelf winkel. Er wordt hier wat afgeschilderd. In de omgeving staan voornamelijk vakantiewoningen die regelmatig een verfje krijgen. Op dit moment is ons pand aan de beurt. Je kunt niet zeggen dat de Portugezen lui zijn. Bij zonsopgang lopen ze al te sjouwen met emmers verf en werken zelfs op zaterdag.



Gisteren kwamen er twee jongens langs die een snel internet hebben aangelegd en ook de tv zendt nu honderden kanalen uit. Zoals een real-life soap over de familie Wahlberg. Vroeger een notorisch gezin in een criminele buurt van Boston. Nu een steenrijke familie dankzij de successen van jongste zoon, acteur Mark Wahlberg. De grootste held van de familie is de oudste zoon die topchef is. De moeder is ook een bijdehand vrouwtje. Dat moet ook wel met 9 kinderen die niet echt lieverdjes waren. Dat weten we ook weer.
Ik zag nog een aflevering van Criminal Minds. Daarin worden zulke verknipte figuren opgevoerd. Een insppiratiebron voor gestoorde geesten, denk ik weleens. Alsof de echte wereld al niet erg genoeg is.

Wij gaan vandaag lekker naar het strand, 2 kilometer lopen. Ik zag op de kaart dat daar ook een Spar is. Die verkoopt vast wel schriftjes. Ik vind het noodzakelijk regelmatig met de hand te schrijven. Dat oude ambacht mag niet verloren gaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten