De terugreis verliep naar wens. Hartelijk afscheid genomen van Leighton, de honden, katten, geiten, kippen en ganzen. ' Daar zijn we weer', zei de joviale steward. Deze keer was het vliegtuig niet vol en konden Hans en ik naast elkaar zitten. Blanche ging in de tas onder de bank en probeerde zich gelijk uit te graven. Ze is zoveel vrijheid gewend dat ze zwaar beledigd is om opgesloten te worden.
Hans werd op Schiphol met een elektrisch karretje naar de bagagehal geteden. Blanche en ik lopen liever. En toen gebeurde wat ik al vreesde met grote vrezen, de bestelde taxi kwam niet opdagen, de telefoon werd niet opgenomen. Er zat niets anders op een schiphol taxi te nemen. Daarvoor moest ik via een ondergrondse doorgang bij de standplaats zien te komen. ' Mijn man staat bij Vertrekhal 1, kunt u die ophalen en dan naar IJburg rijden.' Geld speelt geen rol, voegde ik er niet aan toe. De chauffeur moest een kleine ronde maken om bij Hans te komen die klaar stond met alle bagage en Blanche . ' Hoeveel kost het eigenlijk, dit ritje?' vroeg ik want die afzetters kunnnen alles vragen omdat mensen nu eenmaal graag naar huis gaan. 'Zestig euro plus een tientje voor dat rondje dat ik gereden hebt.' Dat is dus duurder dan de vliegreis! Naar een fooi kon hij fluiten, een tientje voor een rondje. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat in Nederland iedereen geld aan je probeert te verdienen. En niet zo'n klein beetje ook. Kopje koffie in Portugal met een broodje kaas 1,60. In Amsterdam:6,50. Het kloteklimaat krijg je er gratis bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten