dinsdag 9 december 2014

Poncho


Het wordt aanstaande weekeinde 10 graden. Het huisje is nu al te koud om in te wonen tenzij de houtkachel flink wordt opgestookt. De elektrische kachels bieden weinig soelaas. Vandaag neem ik de bus naar Portimao. Ik geloof dat de Portugezen de a niet uitspreken, het is gewoon Portimo. Ze zeggen ook No maar schrijven Nao met een dakje op de A. Ik volg een cursus Portugees op internet. Teleac geeft gratis cursussen met geluid als je een pc hebt. Op de IPad kun je de Adobe Flash player niet downloaden. Middeleeuwse toestanden.

Net zo als het aanrecht hier, gebouwd voor dwergen. Zelfs voor mij is hij te laag met als gevolg dat Hans en ik allebei rugpijn hebben. Toen we laatst terugkwamen van het strand zat Hans op een krukje champignons te snijden bij het aanrecht. Het fornuis is net zo primitief laag. Hij had een heerlijke pan spaghetti gemaakt. Dat is prettig thuiskomen.

Vorige week besloot Hans toch naar de dokter te gaan. Hij klaagt al weken over allerlei pijntjes, heeft het dan weer koud dan weer warm. En dat gerochel klinkt niet gezond. Op de afgesproken dag was hij plotsklaps genezen. 'De pijn is bijna verdwenen.' ik had gehoopt dat ze hem in het ziekenhuis binnenste buiten zouden keren en hem daarna dwingen toch echt elke dag minstens een wandelingetje te maken. Want, zo las ik, de hele dag zitten staat gelijk aan het roken van twee pakjes sigaretten. Totale onzin natuurlijk, dan kun je thuis testen. Een dag zitten, de volgende dag de ene sigaret met de ander aansteken. Zoek de verschillen.

 Ze kunnen de namen van De Volkskrant of welke krant dan ook, veranderen in Een beetje nieuws en een heleboel onzin. Tegenwoordig moeten verstandige brievenschrijvers de journalisten corrigeren. Eenvoudigweg door de juiste feiten en statistieken te leveren. Laat ik me niet opwinden. Vandaag ga ik dus zonder Blanche de stad in, een Pablo Escobarponcho kopen van echt lamahaar. Later.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten