zondag 21 december 2014

Hij had een snor


Bij de Chinese Winkel van Sinkel zag ik plaksnorren, 12 op 1 stuk karton. Ik had mijn leesbril niet bij me maar het leek me een leuk idee om twee van die kaarten te kopen. Bij het kerstdiner mag iedereen een snor kiezen om daarna een mooie groepsfoto te maken. Het kost toch geen drol. De Chinese middenstander stamelde iets. O ja, zei ik , ik mis 1 snor. Zijn vrouw legde me uit dat de snorren per stuk werden verkocht a 50 cent per snor. ' Doet u dan maar die zwarte druipsnor en de blonde Robert Redfordsnor. Voor de Blanche en Bob kalender.

De eigenaar van het paradijs, Leighton, is weer terug uit de Filipijnen. Zus Debbey en moeder Crook hebben hartelijk afscheid genomen van Blanche. Marvin was verliefd geworden op Debby, hij sliep 'snachts met zijn armen om haar heen. Leighton heeft ook twee katten. Een zwarte die blind is maar toch over het terrein scharrelt. En nog een klein poesje dat, sinds zijn terugkomst, Leighton volgt als zijn schaduw. Marvin en Luther zijn nog even ondeugend. Rocky heeft kennis gemaakt met Blanche en heeft haar geaccepteerd. De twee andere zien haar nog steeds als indringster en blaffen elke ochten ritueel achter ons hek. Terwijl Blanche vanaf haar territorium dapper terug keft tot ze verdwijnen.

Ik vertelde Leighton dat ik naar het ziekenhuis was geweest voor een hersenscan. ' Had je die dokter met de grote bos grijs haar?, vroeg hij. Ja, inderdaad. 'Die noem ik dokter Beethoven.' ' To his face?' nee,nee natuurlijk niet. ' Hij begrijpt mijn grapjes niet en neemt alles letterlijk. Ik had ook eens een hersenscan en zei tegen hem: ze hebben hem gevonden. Wat, wat, schrok dokter Beethoven. My brain. Dat vatte hij niet.'
'Engelse humor', zei ik, 'daar houden Nederlanders wel van. Kun je je nog herinneren dat in het programma Spitting Image, Ronald Reagan voor het slapen gaan zijn schedel afzette en zijn peabrain op het nachtkastje legde?' Hahaha. Er schoot me nog een anecdote te binnen toen ik in Leghton's bibliotheekje de biografie over Tony Blair zag. ' Wist je dat heleboel Serviers Tony Blair adoreren omdat hij ze destijds te hulp schoot met borbardementen.?' Leighton:' Tony loves to bomb, that's why they hate him in the UK.' ' Veel Servische jngens heten van hun voornaam Tonyblair, een woord.' Dat vond Leighton ook wel geestig.

Terwijl hij met het strijkgoed bezig was, raadde hij me een Ruth Randall aan. En ik vond een hele spannende Barbara Vine. De liefhebbers weten dat dat het pseudoniem van Ruth is. Een andere aanrader van Reginald Hill heb ik ook in een adem uitgelezen. In mijn digitale bieb vond ik Bonita Avenue van Peter Buwalda. De man kan schrijven maar een goede redacteur had honderd pagina's geschrapt en de flashbacks en zijpaden wat overzichtelijker geordend. Na 400 bladzijden had ik geen zin in de overige perikelen van Aaron, zijn schoonvader en de zusje Joni en Janis. Kill your darlings, noemen ze dat. Pijnlijk doch noodzakelijk. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten