Ik spreek hier regelmatig Engels met Leighton. Gisteren ontmoette ik een Canadese dame die net met haar vriendin 800 kilometer had gelopen. Naar een bedevaartsoord, geloof in Mexico. Nu waren ze hier 5 dagen voor de zon. Ik weet niet of het door de klap op mijn kop komt, af en toe moet ik in het Engels zoeken naar woorden. De eenvoudigste zinnen breng ik hakkelend naar buiten. En dan opeens gaat het weer vlot. Mijn accent blijft pijnlijk Hollands. Ik hoor het zelf maar ik ben te oud om nog wat soepeler met mijn tong te worden.
Het Portugees is een andere zaak. We lezen de ondertitels bij tv-programma's in de hoop iets op te pikken. Wat hebben we geleerd: als er gevloekt wordt, is de vertaling altijd: caramba. Zo Kuifje. Bedankt kan: obrigado of obrigada zijn. Ik weet het nooit precies dus spreek ik het uit als de lokale bevolking: brigad. Bom dia, bom tarde. Dat is het wel zo'n beetje. Ik ben op zoek naar een leraar of lerares Portugees. Eens vragen aan Leighton. Die spreekt Portugees met een zwaar Engels accent. Ach, als we elkaar maar verstaan. Hans begon laatst Duits tegen me te praten. Die bluft zich net als Louis van Gaal door die taal. Heel komisch. Net doen alsof.
Er wordt wat afgeblaft in de Algarve. Volgens mij heeft iedereen een waakhond type herder. De Portugezen houden ook honden als gezelschapsdier. Het zijn meestal, net als de bewoners zelf, gedrongen types met korte pootjes. Geen match voor Blanche. Daar komen hele rare puppy's van.
Het uploaden van foto's wil maar niet lukken. Ik probeerde het met Hans' laptopje. Dat ding is me toch langzaam. Na een ochtend proberen had ik hem bijna in de vijver gegooid. Dus, ik vrees dat het toch weer een ouderwets dia-avondje wordt met sinas en doppinda's. Als ik terug ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten