donderdag 6 maart 2014

Beunhazerij

Gevoelens schilderen. ???



Zag je de documentaire van Ingeborg Beugel over de overgang? De overgang die ze dacht dat nooit zou komen. Ze meldde zich aan bij een workshop menopauze. De organisatrice had een programmaatje bij elkaar verzonnen, waarin de vrouwen eerst in een cirkel gingen zitten. Daarna kregen ze de opdracht twee cimbaaltjes tegen elkaar te laten klinken en dan hun naam te zeggen. Er volgden wat lichamelijke oefeningen. Vervolgens moesten alle menopauselijke dames op de grond liggen en in gedachten het kind, dat zij eens waren, te ontmoeten. Om daarna afscheid van het kind te nemen. De cursus eindigde met het schilderen van gevoelens. ??? Het zal wel een flinke duit hebben gekost en dan heb je nog niets. Wat een beunhazerij.
Ingeborg had een zogenaamd goed nahuwelijk met haar man. En daarnaast een vriend. Nu is die menopauze zwaar kut, een regelrechte straf maar je kunt natuurlijk ook te veel zeuren. 'Jij begrijpt er niets van', zei Ingeborg tegen haar vriend, 'je bent zo tactloos.' Die mannen waren blij dat ze het leed van Ingeborg konden delen. 'O jee, daar komt weer zo'n opvliegertje', zei ze en wapperde met een blaadje langs haar gezicht. Ik vond die opvliegertjes eerder geruststellend, net als de hartkloppingen. O ja, tekenen van de overgang, die staan beschreven in een boekje. Wat veel enger was, was de onvoorspelbaarheid van depressieve gevoelens. De overgevoeligheid. Mijn moeder dacht destijds dat iedereen tegen haar was. Ik herinner me nog dat ik dacht:'Mijn jeugd is voorbij.'
Het kind in me loslaten? Nooit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten