Bankovervaller tegen wil en dank

Het is de schuld van de maatschappij

Eind jaren 90 begon ik bij de buurtkrant te werken. Als vrijwilliger. De krant werd uitgegeven door de lokale welzijnsstichting. Het was de tijd van de positieve discriminatie. Dat hield onder meer in dat de stichting veel 'allochtonen' in dienst nam. Bij belangrijke informatie in de krant, werd een Turks als een Marokkaanse vertaling geleverd. Op de voorpagina stond elke maand een column van ene Mohammed. Hij had een goede positie bij de stichting maar sprak de taal slecht. Zijn teksten werden door de eindredacteur naar begrijpelijk Nederlands omgezet. Zijn maandelijkse stukkie ging altijd over het verschrikkelijke racisme en de stuitende discriminatie waar de 'allochtonen' dagelijks tegenop liepen, en het gruwelijke onrecht wat de Marokkanen was aangedaan. Elke maand las ik dezelfde riedel, niets deugde in Nederland. Over de fijne, nieuwe huurwoning, die de man en zijn gezin toegewezen had gekregen en de kinderbijslag hoorde je hem nooit.

Ik solliciteerde na twee jaar vrijwilligerswerk naar een betaalde functie. Mohammed zat in de sollicitatiecommissie. Hij wees mij af. Ik paste niet in het profiel.

Langzamerhand sloeg het klimaat om en verscheen de krant alleen nog in het Nederlands. Ook begon de overheid eisen te stellen aan buitenlanders. Je zou kunnen zeggen dat ze als volwassen mensen beschouwd werden en verantwoordelijkheid moesten nemen voor hun positie in de maatschappij. Ook de subsidies voor de tientallen Turkse en Marokkaanse clubjes werd stopgezet.

De Volkskrant heeft zijn eigen Mohammed in de vorm van columniste Harriet Duurvoort. Een jonge vrouw, zo te zien van Surinaamse afkomst. Het onderwerp is altijd hetzelfde. De blanke Nederlander is een racist en discrimineert. Kop van vandaag: Een buitengesloten generatie. Met als leader: Jeugdwerkeloosheid onder allochtonen is, ook door discriminatie, veel hoger. Duurvoort schrijft hoe ze zich als juriste suf heeft gesolliciteerd bij advocatenkantoren in het hele land. Maar die gaven de voorkeur aan een corpsbal.
'Discriminatie op de arbeidsmarkt moet keihard worden aangepakt', schrijft Duurvoorst. 'Het vreet aan een individu, aan een gemeenschap, aan de samenleving als geheel. De gevolgen kunt u op uw vingers natellen. Een neerwaartse spiraal van armoede frustratie, radicalisering en criminaliteit.'

Dat klopt, het water staat me aan de lippen. Ik ga vandaag maar eens een bank overvallen.