zondag 21 april 2013

Gezamenlijke weerzin




Corry B.


Als ik de muziek van Marco Borsato hoor, zie ik altijd een fabriek voor me waarin die geproduceerd wordt. Beperkt aantal ingrediënten, veel van hetzelfde. Het maakt niet uit waar het over gaat. Borsato zingt de bombastische tekst alsof hij slechts verdriet en verlies in zijn leven heeft gekend. Ik luister uitsluitend naar het Soulstation om ervan verzekerd te zijn die half-Italiaan niet tegen te komen. Overigens een heel aardige man, Marco.
Met het Koningslied heeft Ewbank zijn hand overspeeld, mensen ruiken gelijk dat een broodje poep geen broodje kroket is. Het volk ging morren. (Het is dan weer zo overdreven om hem via Twitter doodsbedreigingen te sturen.)
Dat protest moet je natuurlijk ludiek aanpakken. Met grappen.
Ik begrijp het niet, er zijn toch genoeg goede Nederlandse componisten te vinden die de moeite nemen iets origineels te fabriceren. En niet één of ander mislukt melodietje uit een lade trekken. Of, als er dan een Koningslied moet komen, neem dan een bestaand liedje zoals Telkens Weer of iets van Corry Brokken of Greetje Kauffeld.

Het Koningslied was bedoeld om het volk te verbroederen, het volk heeft elkaar gevonden in een gezamenlijke weerzin. Hoera, hoera, hoera.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten