vrijdag 7 september 2012

Weet je nog wel, oudje


Toen ik in het ziekenhuis was voor het slaaponderzoek, werd mij gevraagd of ik mee wilde doen aan een geheugentest voor ouderen. 'Daar ben ik toch veel te jong voor', denk ik bij dat soort vragen automatisch. Tot de realiteit tot mij doordringt. (in de wachtkamer las ik een verhaal van Kees van Kooten waarin hij droomt dat de burgemeester van Den Haag hem komt vertellen dat hij eigenlijk 10 jaar jonger is. Foutje van het bevolkingsregister. Als hij wakker wordt slaat de werkelijkheid keihard toe.)
Het was een uitgebreid onderzoek. Ik moest bijvoorbeeld steeds langere cijferreeksen onthouden, nieuwsberichten navertellen, symbooltjes die correspondeerden met cijfers zo snel mogelijk natekenen bij het juiste cijfer enzovoorts.
Begin van deze week kwam ik op herhaling en werd mij gevraagd wat ik me nog kon herinneren van de tests. Sommige dingen waren me totaal ontschoten. Andere stonden me nog helder voor de geest. Vreemd genoeg had ik hoog gescoord met de cijferreeksen. Al met al was mijn geheugen gemiddeld tot goed. Voor mijn leeftijd, uiteraard. Toch krijg ik steeds vaker het idee dat tegenwoordig alles bij mij het ene oor in, en het andere oor uitgaat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten