Editie 0

Uitzicht vanuit ons hotel

Dit Monte Gordo is niet zo welvarend als Madeira. Het lijkt hier wel een spookstad. Veel huizen zijn dicht getimmerd of staan leeg, verloederd met de luiken dicht. En er lopen alleen maar Nederlandse grijze stellen in fleecekledij rond die heel hard praten. Ik doe net of ik ze niet versta. Om de hoek is Ed & Willem´s eetcafé. De hap van vandaag is nasi goreng maar je kunt er ook bitterballen en pannenkoeken krijgen. Van zuks dus.
Op de dag van aankomst scheen de zon maar vandaag is het bewolkt en erg fris. Internet is gratis in dit hotel. Je kon bij het reisbureau uit twee locaties kiezen, in de zon of aan de zijkant. We zitten weliswaar aan de zonkant maar we hebben geen uitzicht op zee maar op een oerlelijk appartementengebouw waar zo te zien, nog maar twee mensen of gezinnen wonen. Tussen de afbraakwoningen staan wel prachtige huisjes.Zo´n 200 meter hiervandaan ligt een camping. We kunnen hem vanaf het balkon zien. De vliegreis was kort. Het busje dat ons van Faro naar Monte Gordo vervoerde deed er zo´n anderhalf uur over. Toen was ik wel gaar. Hans sliep in de taxi naar Schiphol, in het vliegtuig, in het busje. En op dit moment slaapt-ie ook. Je hebt geen kind aan hem.
Ik moet ophouden, lief dagboek, hij wordt wakker.Tot morgen.

Er wonen wel katten in de leegstaande huizen